Дата публікацыі:
16 лістапада 2022
Аграгарадок Германавічы размясціўся ў Шаркаўшчынскім раёне Віцебскай вобласці на беразе паўнаводнай і найпрыгажэйшай ракі Дзісна. У 1563 годзе была першая пісьмовая згадка гэтага мястэчка пад назвай Ерманавічы. Доўгі час землямі вёскі Германавічы валодаў славуты літоўскі род Сапегаў. Аднак у 1739 годзе адзін з прадстаўнікоў славутай дынастыі прадаў свае ўладанні Яну фон Экель Гільзену, які арганізаваў у мястэчку цэнтр свайго маёнтка. У 1782 годзе маёнтак перайшоў у спадчыну ў род Шырынаў, дзякуючы якому мы і маем магчымасць любавацца цудоўнай сядзібай.
Сядзіба была пабудавана ў 1782 годзе ў традыцыйным для тых часоў стылі класіцызму і ўяўляе сабой двухпавярховы мураваны будынак, які размясціўся на беразе ракі. Вось сіметрыі падкрэсліваецца атыкам, размешчаным на галоўным фасадзе, на дваровым жа гэтую функцыю выконвае рызаліт з выразным трохкутным франтонам. Непадалёк ад ракі размяшчаўся і пейзажны парк з рэгулярнай планіроўкай.
Заслуга будаўніцтва пышнага сядзібнага комплексу належыць не толькі дынастыі Шырынаў, імя якіх носіць славуты комплекс, але таксама і Гільзенам. Менавіта пры кіраванні Гільзенаў, у 1770 годзе, і было пачата ўзвядзенне комплексу на тэрыторыі Германавічаў. А дынастыі Шырынаў належыць гонар дабудоўвання архітэктурнага помніка.
Зараз жа сядзіба Шырынаў адрэстаўравана і ў ёй знаходзіцца школа і краязнаўчы музей. Тут жа захаваўся і стары парк, які калісьці быў часткай палацава-паркавага ансамбля Шырынаў.
Паколькі Германавічы здаўна славіліся сваімі маляванымі тканінамі і дыванамі, у краязнаўчым музеі прадстаўлена цудоўная экспазіцыя праслаўленых дываноў. А побач з музеем ёсць унікальны дахрысціянскі помнік – ледавіковы валун з паганскімі знакамі.
Знакавай славутасцю Германавічаў з'яўляецца дзеючы касцёл Перамянення Гасподняга. Яго сілуэт відаць яшчэ на пад'ездзе да мястэчка.
Раней у вёсцы размяшчалася некалькі каталіцкіх храмаў і капліц, што было прадвызначана гісторыяй, а таксама геаграфічным становішчам Германавічаў. У прыватнасці, мястэчка знаходзілася ў непасрэднай блізкасці ад мяжы Вялікага княства Літоўскага ад Полацкага ваяводства. Аднак, з цягам часу, асабліва з прыходам да ўлады Саветаў у мінулым стагоддзі, большасць іншых касцёлаў вёскі і бліжэйшых раёнаў была разбурана або пераўтворана ў праваслаўныя храмы. Такім чынам, на сённяшні дзень касцёл Перамянення Гасподняга з'яўляецца адзіным у сваім родзе парафіяльным каталіцкім збудаваннем у Германавічах, пры гэтым дзеючым.
Будаўніцтва храма было пачата ў 1770 годзе Юзафам Гільзенам, а скончана толькі ў 1787 годзе Ігнатам Шырынам – новым уладальнікам Германавічаў. Звонку касцёл выглядае даволі сціпла – адбіваецца ўплыў класіцызму. Строгасць ліній, традыцыйныя чатырох'ярусныя вежкі па баках галоўнага фасада, адсутнасць асаблівых мудрагелістых дэталяў і элементаў. Затое ўсярэдзіне касцёл вельмі прыгожа аформлены і дэкараваны, вы будзеце захопленыя яркай праявай барочнага стылю, які знайшоў сваё адлюстраванне, у першую чаргу, у масіўных, але вытанчаных алтарах. Каля касцёла знаходзяцца могілкі, дзе пахаваныя польскія салдаты.
У цэнтры аграгарадка Германавічы ганарліва размяшчаецца Свята-Успенская царква – унікальны стараверскі Успенскі храм – шэдэўр драўлянага дойлідства, пабудаваны па ўсіх прабацькаўскіх канонах стараабраднікаў у 1900 годзе.
Таксама праваслаўная царква ў Германавічах прадстаўлена невялікім храмам Мікалая Цудатворца, перабудаваным з грамадзянскай пабудовы.
Як мы бачым, у Германавічах захаваліся культурна-гістарычныя аб'екты і помнікі архітэктуры, такія як сядзіба Шырынаў, ахутаная духам беларускага побыту, і Касцёл Перамянення Гасподняга. Мясцовыя славутасці і маляўнічая рака Дзісна выклікаюць непадробную і вялікую цікавасць у турыстаў, якія аддаюць перавагу адпачынку ў Беларусі.