Гісторыя

У 1962 годзе ў 35 км ад Мінска па Слуцкай шашы ў вёсцы Каралё

ва была арганізавана Рэспубліканская коннаспартыўная школа. У 1964 годзе дырэктарам школы стаў палкоўнік у адстаўцы е.і. Дзяменцьеў — вялікі аматар коней. Па яго ініцыятыве вясной 1965 года коннаспартыўная школа была перанесена ў пасёлак Ратамка.

Да вайны ў Ратамцы быў калгас, а затым аддзяленне саўгаса «Ждановічы». У спадчыну коннаспартыўнай школе дасталася 2 кароўніка, свінарнік і 2 склада — усе нетыпавыя пасляваенныя пабудовы. Адзін кароўнік быў прыстасаваны пад манеж, другі кароўнік і свінарнік — пад стайні. У 1967 годзе на месцы прыстасаванага манежа пачалося будаўніцтва тыпавога манежа. Адначасова а.і. Дзяменцьеў унёс прапанову Рэспубліканскаму камітэту фізкультуры і спорту БССР арганізаваць свой конны завод, каб забяспечыць патрэбнасці Рэспублікі ў спартыўных конях.

конегадовец
конегадовец

Пастановай Савета Міністраў БССР ад 6 лістапада 1968 года на аснове Рэспубліканскай коннаспартыўнай базы ў пасёлку Ратамка быў арганізаваны конны завод, які атрымаў імя Героя Савецкага Саюза Л.М. Даватара. Агульная зямельная плошча конезавода склала 1723 га.

Конны завод пачаў сваю вытворчую дзейнасць з 1 студзеня 1969 года. Коннаспартыўная база была рэарганізавана ў коннаспартыўную школу, якая стала арандаваць у коннага завода спартыўных коней. У дадатак да племяннога конегадоўлі з 1970 года вырашалася пытанне аб тэрытарыяльнай рэарганізацыі гаспадаркі. Зямельная плошча конезавода пасля рэарганізацыі склала 1107 га.

Коні
Коні

У конны завод першапачаткова набываліся коні, узыходзячыя сваімі каранямі да продкаў, вывезеных з коннага завода «Тракенена» (Нямечына) і паспяхова выступалі ў конным спорце. Такім чынам, да канца 1969 года на заводзе ўжо было 34 племянныя кабылы і 2 жарабца тракененскай пароды, якія маюць у радаводных па некалькі чэмпіёнаў у розных відах коннага спорту. Выбар на тракененскую пароду упаў па дзвюх прычынах. Па-першае, у канцы 60-х тракены лічыліся лепшымі коньмі для класічных відаў коннага спорту. Удзельнікам трох алімпіяд быў Сатрап(Мехіка (1968)) Іхор ад тракененскага хобата выйграў алімпійскае золата па выездцы, у Мюнхене (1972) жарабец попел выйграў каманднае золата. Па-другое, радзімай тракененскіх коней была Усходняя Прусія і парода фармавалася ў кліматычных умовах вельмі блізкіх да беларускіх.