Адрас:
- Гродзенская вобласць, Ашмянскі раён, аг. Баруны
Мікалаю Песляку з вёскі Казякаўшчына мінчанін перадаў ікону. Пасля таго, як гаючая ікона выратавала яго ад цяжкай хваробы і вылечыла паралізаванага сына, Мікалаю Пясляку ў сне прыйшла Маці Божая. Яна папрасіла занесці яе ў Вільню, да Маці Божай Вастрабрамскай. Загарнуў ён вечарам абраз у ільняную тканіну, паклаў у торбу і, падсілкаваўшыся, раніцай, рушыў у дарогу. Прайшоў крыху, вырашыў адпачыць і — прыснуў. У сне яму зноў з’явілася Маці Божая, якая сказала, што ён ўжо прыйшоў да месца і патрэбна пакінуць абраз менавіта тут. Калі ён расплюшчыў вочы, праз лісце на яго глядзеў лік самой Маці Божай. Што ж рабіць? Не пакідаць жа ікону на зямлі. Зняў дзягу, адчапіў ад пражкі іголку і вырашыў выкарыстаць яе замест цвічка, ды не ўтрымаў, упусціў. А тут якраз па дарозе ішоў жабрак. Не азіраючыся, Мікалай папрасіў яго знайсці і падаць цвічок. Прахожы, хоць быў сляпы, паслухаў і стаў на кукішках разграбаць траву і лісце, каб адшукаць цвічок. Рукі наткнуліся на струменьчык вады. Прахожы абмыў твар і адразу знайшоў той цвік.
Па легендзе гаючая сіла крынічкі стварыла цуд — вярнула сляпому зрок. Святы абраз мужчыны павесілі на дрэва. Людзі сталі ісці да гэтага месца, каб папрасіць у Маці Божай дапамогі і апекі. Зараз на гэтым месцы ў Барунах і стаіць касцёл Святых Апосталаў Пятра і Паўла. Да святога абраза ідуць пілігрымы, з розных напрамкаў едуць людзі, каб пакланіцца абразу маці Божай Барунскай, Суцяшальніцы засмучаных і наталіцца гаючай вадою.