Працоўную групу ўзначаліў намеснік Міністра спорту і турызму Алег Андрэйчык. У мерапрыемстве прынялі ўдзел прадстаўнік апарата Савета Міністраў Генадзь Ходар, супрацоўнікі Дэпартамента па турызме Міністэрства спорту і турызму, Нацыянальнага агенцтва па турызме, спецыялісты тургаліны, а таксама экскурсаводы і гіды-перакладчыкі.
Удзельнікі семінара наведалі мемарыяльны комплекс вязням Азарыцкага лагера смерці, размешчаны на тэрыторыі адразу трох лагераў.
Азарыцкі лагер смерці быў створаны ў сакавіку 1944 года і праіснаваў усяго 10 дзён. За гэты час фашысты тут знішчылі звыш 16 тысяч чалавек. Большая частка зняволеных – дзеці. Сведкі тых падзей кажуць, што гэта быў сапраўдны канвеер смерці.
У 1965 г. на яго месцы створаны мемарыяльны комплекс, у сэрцы якога кампазіцыя «Камяні прасвятлення» ў выглядзе чатырох шматгранных стэл, на кожнай – пано з архіўнымі фотаздымкамі вязняў. На вежы памяці, усталяванай ля самага балота, выгравіраваны ўспаміны вязняў лагера. Адсюль выхад да сцяны смутку і на аглядную пляцоўку ля краю балота, стаўшага брацкай магілай бязвінных ахвяр.
Тут жа можна ўбачыць першы ў краіне памятны знак у гонар ваенных медыкаў, якія ўступілі ў барацьбу і не дапусцілі распаўсюджвання эпідэміі тыфу сярод байцоў арміі і мірнага насельніцтва.
Мемарыял – гэта месца смутку і памяці, толькі адна са шматлікіх старонак крывавай гісторыі таго часу, страшнай трагедыі. Трагедыі, пра якую нікому нельга забываць... У год 80-годдзя вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў гэтая тэма гучыць асабліва востра і актуальна.
Удзельнікі семінара наведалі Дом-музей Дзеда Талаша ў Навасёлках Петрыкаўскага раёна. Сваіх першых наведвальнікаў ён прыняў 35 гадоў таму. Прадстаўленыя экспазіцыі распавядаюць не толькі пра партызанскі рух на Петрыкаўшчыне. Тут сабрана ўнікальная калекцыя, дзе адлюстраваны ключавыя моманты біяграфіі знакамітага партызана дзеда Талаша. Сапраўдны патрыёт, ён унёс немалы ўклад у Перамогу і стаў народным героем. У гады польскай акупацыі дзед Талаш (Васіль Ісакавіч Талаш) арганізаваў партызанскі атрад з 300 чалавек і праводзіў баявыя аперацыі па знішчэнні белапалякаў. Калі пачалася Вялікая Айчынная вайна, Васілю Ісакавічу было 98 гадоў. Ён пайшоў у лес да партызанаў і дапамагаў пускаць пад адхон фашысцкія эшалоны.
Музей размясціўся ў рэканструяванай сядзібе. Гэта невялікая вясковая хатка, адноўленая па макеце дома, спаленага яшчэ падчас грамадзянскай вайны.