Дастаткова хаця б адзін раз пабываць на Браслаўскіх азёрах, каб зразумець, чаму Беларусь называюць Сінявокай
Віцебская вобласць / Браслаўскі адміністрацыйны раён
Браслаўскія азёры
Нацыянальны парк
Дастаткова хаця б адзін раз пабываць на Браслаўскіх азёрах, каб зразумець, чаму Беларусь называюць Сінявокай. Калі вы зажадаеце наведаць Браслаўскія азёры, вам трэба ехаць на паўночны захад нашай краіны, а менавіта ў Віцебскую вобласць. І не забудзьцеся захапіць з сабой фотаапарат, каб маляўнічыя краявіды Браслаўшчыны сфатаграфаваць. Толькі тады яны застануцца з вамі назаўсёды.
Гістарычная даведка. Нацыянальны парк «Браслаўскія азёры» быў заснаваны ў жніўні 1995 г. Яго цэнтрам лічыцца заснаваны ў 11 стагоддзі горад Браслаў – адзін са старэйшых беларускіх гарадоў. Аднак для адпачынку на Браслаўшчыну сталі наведвацца яшчэ ў 19 стагоддзі. Гэта былі арыстакраты, у каторых у гэтых краях меліся сядзібы. З самага пачатку 20-га стагоддзя сюды падцягнуліся дачнікі, студэнты і службоўцы з Вільні. А ўжо ў 30-я гады на Браслаўшчыне сталі функцыянаваць летнія лагеры, санаторыі, яхт-клубы. У перыяд Вялікай Айчыннай вайны інфраструктура Браслаўскага краю была цалкам разбіта і пачала аднаўляцца толькі ў пасляваенныя гады. Спачатку з'явілася база «Браслаўскія азёры», а потым і Нацыянальны парк, які функцыянуе і зараз.
У першую чаргу Браслаўшчына славіцца сваімі азёрамі. Згодна статыстыкі – іх тут больш за трыста. I плошчу Браслаўскія азёры займаюць вялікую – каля 70 000 гектараў. Браслаўскія азёры з'явіліся дзякуючы Ледавіковаму перыяду. Дзясяткі тысяч гадоў назад гэтыя плошчы былі пакрыты тоўстымі ільдамі, якія з прыходам пацяплення пачалі раставаць і рухацца ў паўночным напрамку. Дзякуючы гэтым кліматычным працэсам і ўтварылася такая вось сістэма рэк і азёр. Самым глыбокім возерам Браслаўшчыны лічыцца Паўднёвы Валасо, а самым маштабным – Дрывяты. Падчас наведвання Браслаўшчыны не лішнім будзе зазірнуць на гару Маяк, з якой вам адкрыюцца асабліва прыгожыя краявіды. На гары маецца спецыяльная пляцоўка, адкуль можна ўбачыць такія мясцовыя славутасці, як возера Снуды, ветраную электрастанцыю, Замкавую гару, касцёл Сэрца Ісуса. I мяжа з Латвіяй таксама будзе відаць. Каля гары Маяк цячэ крыніца Акмяніца, вадзіца з якой амалоджвае арганізм. Мясцовыя жыхары рэкамендуюць падымацца на гару ў хмарныя дні да ўзыходу сонца. Кажуць, у гэты час тут асабліва прыгожа.
Яшчэ адна славутасць Браслаўшчыны – экалагічная сцежка «Слабадская азовая града» паміж азёрамі Недрава і Пацех, якая таксама засталася ад ледавіка. «Слабадская азовая града» ахоўваецца на дзяржаўным узроўні. Гадамі раней на гэтай тэрыторыі праводзіліся археалагічныя раскопкі, падчас каторых удалося знайсці датаванае 12-13 стст. старажытнае гарадзішча. Таксама «Слабадская азовая града» славіцца багатай флорай і фаунай. Некаторыя іх прадстаўнікі занесены нават у Чырвоную кнігу. Адпачываць на Браслаўскіх азёрах любяць не толькі беларусы, але і жыхары суседніх дзяржаў. Многія, хто пабываў у гэтых каларытных краях, параўноўваюць іх са Швейцарыяй і нават з Фінляндыяй.