Частка 2
У беларускай нацыянальнай кухні спалучаюцца ноткі розных краін: тут можна знайсці водгаласы польскіх, украінскіх, расійскіх, літоўскіх і нават кашэрных яўрэйскіх нацыянальных страў. Але, нягледзячы на гэта, беларуская кухня ўсё роўна мае свой арыгінальны каларыт: яна ўнікальная і вельмі разнастайная. Вядома, першае, што прыходзіць у галаву пры згадванні беларускіх народных страў — гэта дранікі, калдуны і мачанка. Але беларускія кулінарныя традыцыі таксама вельмі багатыя, як, напрыклад, французскія ці італьянскія. Не трэба асацыіраваць нацыянальную кухню Беларусі ўсяго з 3-4 рэцэптамі. Прыязджаючы ў краіну, абавязкова паспрабуйце некаторыя нацыянальныя стравы, пра якія вы, магчыма, не ведалі, але якія не пакінуць вас абыякавымі.
Бурачнік: беларускі гаспачо
Беларусь ганарыцца такой кулінарнай спецыялізацыяй, як халодныя супы. Тут іх робяць з буракоў, шчаўя і нават маладой крапівы. Адзін з іх, бурачнік альбо халаднік —гэта халодны суп, прыгатаваны на аснове бурачнага булёна. Характэрна, што менавіта ў Беларусі пачалі рабіць халаднік, а суседнія краіны запазычылі рэцэпт. Гэта посная і даволі простая страва, што, тым не менш, не прымяншае яе смакавай якасці. Традыцыйны рэцэпт бурачніка ўключае буракі з хвосцікамі і бацвіннем, агуркі, зялёны лук, радыску, кроп, яйкі і воцат. Можна гатаваць бурачнік як на аснове бурачнага булёна, так і на квасе. У некаторых рэгіёнах у яго дабаўляюць адварную бульбу ці цёрты хрэн. Бурачнік —ідэальная страва для спякоты. Гэта страва выдатна асвяжае, а таксама з'яўляецца вельмі карыснай.
Крупнік: пярловая падліўка
Крупнік альбо, як яго яшчэ называюць, крупеня — гэта падліўка, прыгатаваная на мясным булёне з пярлоўкай. Сучасныя рэцэпты могуць уключаць таксама рыс альбо грэчку замест пярлоўкі. Акрамя крупы сюды дабаўляюць бульбу, смятану і яечны жаўток. Гатуецца крупнік на мясным альбо рыбным булёне і можа не толькі варыцца, але і запякацца ў духоўцы. Гэта сытны і густы суп, які асабліва падыходзіць для халоднага часу: ён добра насычае і сагравае.
Тукмачы: бульбяная запяканка
Гэту страву можна сустрэць на тэрыторыі ўсёй краіны, але толькі ў Кобрыне яна з'яўляецца кулінарнай візітнай карткай горада, дзе тукмачы гатуюцца па старажытным рэцэпце. Адварную бульбу размінаюць і, размеркаваўшы масу па форме, запякаюць у печы альбо духоўцы. Тукмачы маюць асаблівы вясковы смак, які надае ім абсмажаная на свежым сале цыбуля. Яна дабаўляецца ў бульбяную запяканку падчас альбо пасля працэсу гатавання. Таксама ў бульбяную масу можна дабаўляць сметанковае масла, грудзінку альбо зеляніну. Пасля запякання да залацістай скарыначкі, страва разразаецца на трохвугольнікі і падаецца з салёным тварагом, квашанай капустай, журавінамі альбо малаком.
Сашні: катлеткі з сакрэтам
У беларускай кухні ёсць мноства страў з бульбы. Сашні — адна з іх. Гэта невялікія «катлеткі» альбо аладкі з бульбы, з начынкай з тварагу. У класічным рэцэпце для гатавання гэтай стравы вам спатрэбіцца бульба, яйкі, мука і тварог. Адварную бульбу размінаюць у пюрэ, пасля чаго дабаўляюць муку і яйкі. З атрыманага «цеста» фарміруюцца аладкі, у сярэдзіну якіх кладзецца «фарш» з тварагу з яйкам. Зверху кладзецца яшчэ адна аладка — атрымліваецца своеасаблівы піражок, які абсмажваецца да залацістай скарыначкі. Гэта страва асабліва падабаецца дзецям, таму што бульбяное пюрэ ў спалучэнні з далікатным тварагом растае ў роце.