Музей касманаўта Пятра Клімука ў Тамашоўцы

Гісторыя стварэння музея

Музей размешчаны ў будынку школы, дзе калісьці вучыўся Пётр Ільіч Клімук – двойчы Герой Савецкага Саюза, лётчык-касманаўт, які здзейсніў тры палёты ў космас. Менавіта тут пачаўся шлях хлопчыка з вёскі Камароўка, які здолеў пераадолець зямное прыцягненне і стаць легендай.

Ідэя стварэння музея з’явілася пасля першага палёту касманаўта. У 1978 годзе была ўрачыста адкрыта экспазіцыя, а праз чвэрць стагоддзя, у 2003–2004 гадах, музей цалкам рэканструявалі. З таго часу ён стаў не проста сховішчам экспанатаў, а сучасным адукацыйна-інтэрактыўным цэнтрам, дзе ажывае гісторыя асваення космасу.

Сёння ў залах музея захоўваецца больш за 200 экспанатаў, многія з іх – арыгінальныя прадметы, перададзеныя самім Пятром Клімуком. Сярод іх – абсталяванне, элементы касцюмаў, асабістыя рэчы і ўнікальныя дакументы.

Структура экспазіцыі

Музей складаецца з трох залаў, кожны з якіх раскрывае асобны раздзел гісторыі.

Першая зала: шлях да зорак

Гістарычная зала аформлена ў выглядзе калідора, які нагадвае пераход ад ракеты да арбітальнай станцыі. Сцены ўпрыгожаны выявамі сузор’яў, падсвечанымі мяккім святлом, і партрэтамі выдатных дзеячаў, імёны якіх назаўсёды ўпісаны ў гісторыю касманаўтыкі: Канстанцін Цыялкоўскі, Сяргей Каралёў, Фрыдрых Цандэр, Юрый Кандрацюк.

Тут можна ўбачыць галерэю беларускіх лётчыкаў – герояў Савецкага Саюза, а таксама мастацкія кампазіцыі, якія распавядаюць пра этапы вывучэння Сусвету і развіццё авіяцыі. Атмасфера залы стварае адчуванне палёту – быццам сам наведвальнік рыхтуецца да старту.

Другая зала: тэхналогіі і побыт космасу

Цэнтральная частка экспазіцыі прысвечана гісторыі даследавання космасу і штодзённаму жыццю касманаўтаў. У самым цэнтры размешчаны макет ракеты-носьбіта «Саюз» – сімвал мары чалавека пра зоркі.

Сярод экспанатаў – макеты спадарожнікаў «Спадарожнік-1» і «Рэсурс Ф1», цеплаахоўны касцюм, трэніровачнае абсталяванне і ўзоры касмічнага харчавання. На вітражах адлюстраваны галоўныя падзеі ў гісторыі касманаўтыкі, напрыклад, выхад Аляксея Лявонава ў адкрыты космас.

Гэта зала асабліва цікавіць дзяцей: тут можна ўбачыць, як касманаўты жылі і працавалі ў бязважкасці, чым яны харчаваліся і як падтрымлівалі сувязь з Зямлёй.

Трэцяя зала: жыццё і шлях беларускага касманаўта

Біяграфічная зала прысвечана Пятру Клімуку – яго дзяцінству, першым захапленням авіяцыяй і зоркамі, вучобе і палётам. Тут наведвальнікі могуць убачыць асабістыя рэчы касманаўта, прадметы з бацькоўскага дома ў Камароўцы, школьную парту і нават журнал з яго адзнакамі.

Асобнае месца займае экспазіцыя, прысвечаная палётам Клімука: амартызацыйнае крэсла «Казбек», гідракасцюм, зорныя карты, фотаздымкі з арбіты. Гэтыя прадметы ствараюць асаблівую атмасферу – адчуванне далучанасці да подзвігу чалавека, мара якога стала часткай сусветнай гісторыі.

Сімволіка музея і яго значэнне

Музей касманаўта Клімука ў Тамашоўцы – гэта не проста збор экспанатаў. Гэта месца натхнення, дзе злучаюцца навука і мара. Тут можна адчуць, што шлях да зорак пачынаецца з малога – з цікавасці, настойлівасці і веры ў сябе.

Музей прымае гасцей з усёй Беларусі і з-за мяжы: сюды прыязджаюць турысты з Польшчы, Германіі, Італіі, Расіі. Для школьнікаў праводзяцца экскурсіі і тэматычныя заняткі, якія знаёмяць з гісторыяй касманаўтыкі і роляй Беларусі ў яе развіцці.

Як наведаць музей

Музей касманаўтыкі знаходзіцца па адрасе: Брэсцкая вобласць, Брэсцкі раён, аграгарадок Тамашоўка, вуліца Гагарына, 25. Экспазіцыя адчынена для наведвання ў працоўныя дні; экскурсію можна ўзгадніць з адміністрацыяй школы, у сценах якой размешчаны музей.

Найбольш зручна дабірацца з Брэста – паездка займае каля гадзіны. Дарога вядзе праз маляўнічыя палескія мясціны, а сама Тамашоўка вядомая дзякуючы не толькі музею, але і іншым славутасцям – напрыклад, мемарыялу салдат Першай сусветнай вайны і памежным пераходам з Польшчай.

Чаму варта наведаць

Музей касманаўта Пятра Клімука – гэта магчымасць дакрануцца да гісторыі айчыннай касманаўтыкі і адчуць гонар за Беларусь, якая дала свету свайго заваёўніка космасу. Тут кожны наведвальнік – ад дзіцяці да дарослага – знаходзіць часцінку натхнення, з якой хочацца глядзець уверх, на зоры.