Падвесныя масты праз Нарачанку – гэта не толькі арыгінальныя збудаванні, зробленыя рукамі мясцовых жыхароў, але і частка жывога культурнага ландшафту. Тут няма натоўпаў турыстаў, кавярняў і сувенірных крам. Затое ёсць недатыкальная прырода, шум ліствЫ, спевы птушак і лёгкае калыханне моста пад нагамі – усё гэта пагружае ў стан поўнага адпачынку ад гарадской мітусні. Дадайце да гэтага магчымасць убачыць вёскі, у якіх быццам спыніўся час, – і вы атрымаеце маршрут, які запомніцца надоўга.
📍 Каардынаты: 54.45088, 26.66602
Адзін з самых папулярных і фотагенічных мастоў, які злучае вёскі Ручыца і Красніца. Надзейнае пакрыццё, парэнчы і нават драўляныя пляцоўкі для адпачынку – усё тут спрыяе нЯспешнаму шпацыру і фотасесіі. Лічыцца самым доўгім з падвесных мастоў у гэтым рэгіёне. Побач знаходзіцца гістарычнае месца: менавіта ў Ручыцы калісьці размяшчалася летняя рэзідэнцыя Міхала Клеафаса Агінскага. Ад палаца засталіся толькі сляды, але дух эпохі адчуваецца дагэтуль.
📍 Каардынаты: 54.48251, 26.71886
Гэты мост знаходзіцца крыху на поўнач ад папярэдняга і прыкметна адрозніваецца сваёй канструкцыяй. Парэнчы тут – гэта трос, які з цягам часу прасеў, надаючы мосту асаблівую «экстрэмальнасць». Прагулка па ім запатрабуе асцярожнасці, але падорыць моцныя ўражанні. Лес вакол – глухі, дзікі і дзіўна прыгожы.
📍 Каардынаты: 54.50005, 26.73593
Адзін з самых абноўленых мастоў: насціл замянілі ў 2019 годзе, дадалі папярочныя рэйкі супраць слізгацення. Паводле легенды, у яго будаўніцтве ўдзельнічалі вайскоўцы. Побач – вялізны дуб, упрыгожаны стужкамі. Мясцовыя лічаць, што дрэва дае сілу, калі пакласці хлеб пад кару і прывязаць стужку. Легенды, від з моста і акуратныя дамы ўздоўж ракі робяць гэтае месца асабліва атмасферным.
📍 Каардынаты: 54.56379, 26.72008
Гэты мост – самы паўночны з нарачанскіх перапраў. Даехаць сюды складаней, але віды і поўнае адзіноцтва таго вартыя. Тут вы дакладна не сустрэнеце натоўпу – толькі вы, прырода і лёгкі скрып драўляных дошак пад нагамі.
📍 Каардынаты: 54.49523, 26.73281
Насціл даўно разбурыўся, але засталіся тросы і зручны падыход да ракі. Цудоўнае месца для кемпінгу: роўныя паляны, дубы і цішыня. Можна ўключыць у маршрут як маляўнічае месца для адпачынку.

Найлепш адпраўляцца з самай раніцы, каб нЯспешна прайсці маршрут, атрымліваючы асалоду ад кожнага моста, вёскі і павароту лясной сцяжынкі. Да Вілейкі можна дабрацца на аўтамабілі або грамадскім транспарце – аўтобусы і маршруткі рэгулярна ходзяць з Мінска, дарога зойме каля дзвюх гадзін.
Калі вы на аўтамабілі, зручна пакінуць яго ў Вілейцы і працягнуць маршрут пешшу – да мастоў вядуць вузкія сцяжынкі, якія прыемна прайсці нагамі. Пачніце з вёскі Ручыца, затым ідзіце праз Войдзені і завершыце маршрут у Набярэжнай. Пешаходная частка – каля 10 км, пройдзецца лёгка нават павольным крокам.
Тым, хто хоча затрымацца надоўга, падыдзе фармат паходу з палаткай. Выдатныя месцы для начлегу – каля вёскі Прынта. Утульна, зеляніна, побач рака – амаль гатовы кемпінг.
Не забудзьцеся ўзяць з сабой ваду, перакус, зручны абутак і зарадку для тэлефона. Мабільная сувязь месцамі нестабільная, таму афлайн-карты будуць карысныя.
Падвесныя масты Нарачанкі – гэта не толькі маляўнічыя пераправы, але і частка ўнікальнай культурнай спадчыны. Яны створаны рукамі мясцовых жыхароў і дагэтуль падтрымліваюцца сіламі супольнасці. Шматлікія масты не маюць ахоўнага статусу і не абслугоўваюцца афіцыйна, таму варта ставіцца да іх з павагай.
Падчас прагулкі будзьце ўважлівыя: не перагружайце масты, асабліва калі падарожнічаеце кампаніяй, не бегайце па насціле і выконвайце элементарныя меры бяспекі. Калі ласка, не пакідайце пасля сябе смецце – прырода ў гэтых мясцінах захоўвае сваю чысціню, і хочацца, каб яна такой і засталася.
Гэтыя масты – не проста маршрут на выходныя. Гэта магчымасць дакрануцца да жывой, сапраўднай Беларусі, дзе гісторыя, прырода і людзі працягваюць ствараць нешта незвычайнае разам.