У густых лясах, якія раскінуліся на шырокіх тэрыторыях, жывуць лось, высакародны алень, казуля еўрапейская, кабан, лісіца, заяц, вавёрка, куніца, барсук, янотападобны сабака і мноства іншых прадстаўнікоў жывёльнага свету. Папуляцыі шматлікіх жывёл падтрымліваюцца ў аптымальным стане дзякуючы строгім правілам палявання і прымаемым эфектыўным мерам па ахове прыроды на дзяржаўным узроўні.

Разнастайнасць паляўнічых угоддзяў – яшчэ адна прычына папулярнасці палявання ў Беларусі. Шыракалістыя лясы, іглічныя масівы, багністыя мясцовасці, рачныя даліны і азёры – кожны ландшафт мае свае асаблівасці палявання і адрозніваецца відамі здабычы. Зрэшты, кожны рэгіён краіны валодае ўнікальнай прыродай і дазваляе паляўнічым выбраць найбольш прыдатныя ўмовы. Напрыклад, Палессе славіцца сваімі балотамі і багатай колькасцю вадаплаўных птушак, а Нацыянальныя паркі прапануюць паляванне ў асабліва ахоўваемых зонах з абмежаванай колькасцю ліцэнзій, што робіць гэты занятак асабліва прэстыжным.

Зубр
Зубр
Кабан
Кабан
Казуля
Казуля
Алень
Алень
Качкi
Качкi
Заяц
Заяц

Развітая інфраструктура паляўнічага турызму – яшчэ адзін важны фактар. У Беларусі дзейнічае звыш 200 паляўнічых гаспадарак, якія прапануюць шырокі спектр паслуг. Гэта не проста месцы для палявання, а паўнавартасныя базы адпачынку з камфартабельным пражываннем, харчаваннем, арганізацыяй паляўнічых тураў і суправаджэннем вопытных егераў. Многія гаспадаркі прапануюць паслугі па апрацоўцы трафеяў, што робіць паляўнічы турызм у Беларусі даступным і камфортным для паляўнічых з розным узроўнем падрыхтоўкі.

Традыцыйна паляўнічы сезон у Беларусі дзеліцца на некалькі перыядаў. Вясновае паляванне пераважна арыентавана на вадаплаўную дзічыну, летне-восеньскае паляванне – на капытных жывёл, а асенне-зімовае – на пушных звяроў. Паляванне дазволена на 53 віды дзікіх жывёл, уключаючы 22 віды млекакормячых, і 31 від птушак. Плошча паляўнічых угоддзяў складае 17 мільёнаў гектараў. Варта адзначыць, што паляўнічыя гаспадаркі актыўна ўкараняюць новыя тэхналогіі, напрыклад, выкарыстоўваюць сістэмы GPS-маніторынгу для кантролю за колькасцю жывёл і прадухілення браканьерства. Гэта дазваляе падтрымліваць экалагічную раўнавагу і забяспечваць устойлівае развіццё паляўнічага турызму.