Яшчэ ў 2018 годзе была праведзена публічная дыскусія на тэму таго, якой будзе будучыня пінскай пешаходнай вуліцы Леніна. Абмяркоўвалі праблему не толькі неабыякавыя грамадзяне, але і прадстаўнікі гарадскога камітэта.
Вуліца ўжо на той момант мела багатую гісторыю: за 600 гадоў яе не раз перабудоўвалі, пераназывалі, а таксама расцілі і спілоўвалі дрэвы. Яна праходзіць праз цэнтр горада і мае даўжыню каля 800 метраў. Першапачаткова па ёй хадзіў транспарт, але да 2014 года вуліца стала цалкам пешаходнай.
Падчас гутаркі абмеркавалі розныя пытанні, напрыклад, што вуліца нічым не сканчаецца, у халодную пару года амаль няма дзе пасядзець. У якасці альтэрнатывы прапанавалі ідэі па правядзенні кірмашоў, выстаў, стварэнні інсталяцый, устаноўцы скульптур.
Шмат якія эксперты таксама адзначылі, што пінская пешаходка аформлена і пабудавана лепш за мінскую і брэсцкую.
Адразу глабальных змен не сталі праводзіць, бо чакалі новых, цікавых прапаноў ад гараджан. А ўжо ў маі 2018 года, пасля рэканструкцыі, вуліцу прэзентавалі абноўленай.
Першым у плане праекта «Пінская пешаходка» было правядзенне «Скрыжавання» – фестывалю вольнай творчасці, прысвечанага дзявятаму мая. Там удзельнічалі музыканты, артысты, акцёры, рамеснікі, мастакі і простыя жыхары, якія жадалі паказаць свае таленты і падзяліцца творчасцю з іншымі.
Як кажуць гараджане, гэта быў сапраўдны адкрыты тэатр, дзе можна было пазнаёміцца з вельмі цікавымі людзьмі, адпачыць і павесяліцца.
У 2021 годзе праводзіўся ўжо чацвёрты па ліку фестываль, які быў нічым не горшы за першы.
У 2017 годзе ў пачатак дарогі паставілі скульптуру палешука, у якога загнуты мезенец і які нібы прамаўляе «Па-першае, я з Пінска». Першапачаткова да гэтага жыхара Палесся ставіліся з пагардай, але цяпер ён усім палюбіўся. Жыхары і турысты з радасцю робяць з ім фатаграфіі.
Забудова вуліцы засталася такой, якой была ў Заходняй Беларусі канца XIX — пачатку XX стагоддзяў. Пры гэтым будынкі атрымалі статус помніка архітэктуры.
У архітэктараў атрымалася спалучыць гістарычную і сучасную атмасферу: у старых будынках з’явіліся яркія кавярні, летнія тэрасы, на вуліцы паклалі новую плітку. Ад прамянёў сонца можна схавацца на лавах з зялёнымі астраўкамі. На вуліцы можна знайсці нават «узлётную паласу» – падсветку дарогі.
Кафетэрый «Залаты колас» славіцца смачнай здобнай выпечкай, асабліва «ласуном» – шакаладным маслам з арэхамі. Там жа можна набыць мясцовыя вырабы з сабой.
Па выходных людзі прыносяць і прадаюць свае «хэнд-мэйд» рэчы, а як толькі пацямнее, на вуліцы збіраюцца вулічныя музыканты, ствараючы рамантычную атмасферу.
Такім чынам, на галоўнай вуліцы Пінска можна знайсці ўсё: і як павесяліцца з сябрамі, і дзе адпачыць, і дзе правесці рамантычнае спатканне, паесці, даведацца пра гісторыю горада і ўзяць шлюб. Дзякуючы шыльдам і паказальнікам кожнаму вандроўніку будзе дастаткова лёгка зарыентавацца і па дарозе набыць сабе магніты, драўляныя сувеніры, кнігі і фатаграфіі горада. Тут праходзяць святкаванні, прысвечаныя Дню незалежнасці, Дню перамогі, Дню горада, Дню работнікаў культуры; жывыя канцэрты вулічных і вядомых музыкантаў; дыскатэкі; навагоднія елкі; тэатральныя пастаноўкі і выставы жывёл. «Пінская пешаходка» – месца, абавязковае для наведвання!