Крыніца гаючай вады ў вёсцы Вішнева

Легенда, з якой усё пачалося

Паводле мясцовай легенды, усё пачалося з з’яўлення Дзевы Марыі ў XIV стагоддзі. Гэтае цудоўнае здарэнне адбылося каля вішнёвага дрэва, што і прадвырашыла назву будучай вёскі – Вішнева. Багародзіца з’явілася з заклікам збудаваць на гэтым месцы храм, і неўзабаве тут забіла крыніца з чыстай вадой, якая стала вядомай як гаючая. Людзі пачалі сяліцца вакол, і з цягам часу з’явілася невялікае паселішча.

Першы храм на гэтым месцы з’явіўся ў 1424 годзе – драўляная царква, якая стала духоўным цэнтрам новай вёскі. Пазней, пасля пажару, яе замяніў мураваны касцёл, што захаваўся да нашых дзён. Мясцовыя жыхары верылі, што вада з крыніцы валодае гаючымі ўласцівасцямі, і гэтая вера перадавалася з пакалення ў пакаленне.

Ад забыцця да шчаслівай знаходкі

У XIX стагоддзі былі зафіксаваныя выпадкі вылячэнняў ад крыніцы. Людзі прыязджалі з навакольных вёсак і нават з далёкіх месцаў, каб абмыцца святой вадой ці набраць яе з сабой. Асабліва часта адзначаліся паляпшэнні зроку і пазбаўленне ад захворванняў суставаў. Аднак у XX стагоддзі крыніца апынулася пад пагрозай: у савецкія часы, калі рэлігійныя практыкі пераследаваліся, яе засыпалі. На дзесяцігоддзі яна знікла з паверхні – але не з памяці людзей.

Жыхары працягвалі перадаваць аповеды пра цудоўную ваду і яе сілу. Паводле ўспамінаў старэйшых, у пачатку 2000-х гадоў энтузіясты пачалі пошукі страчанай крыніцы. І, быццам па Божай волі, роднік быў знойдзены – вада зноў забіла з-пад зямлі, такая ж чыстая, як і раней. Гэтае здарэнне стала знакавым не толькі для Вішнева, але і для ўсёй духоўнай супольнасці.

Асвячэнне і адраджэнне

3 кастрычніка 2009 года крыніца была афіцыйна асвячана. Урачыстасць сабрала мноства вернікаў, прадстаўнікоў улады, каталіцкіх і праваслаўных святароў. Узначаліў цырымонію мітрапаліт Мінска-Магілёўскі арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч. У гэты дзень каля крыніцы былі пасаджаны маладыя вішні – як сімвал новага жыцця і памяці пра легенду.

Першая субота кастрычніка ў Вішнеўскім касцёле Звеставання Найсвяцейшай Дзевы Марыі лічыцца асаблівым святам, прысвечаным Багародзіцы і цудоўнай крыніцы. Гэта дзень, калі да святога месца зноў прыбываюць пілігрымы – з малітвамі, падзякамі і надзеяй.

Сучасны выгляд святога месца

Крыніца дагледжана з вялікай любоўю. Каменная арка са статуяй Дзевы Марыі стварае адчуванне духоўнай прысутнасці. З трубы ніжэй струменіць чыстая крынічная вада – прахалодная, празрыстая, нібы жывая. Побач – крыж, лаўкі для адпачынку, акуратная сцяжынка, што вядзе да крыніцы. У будучыні тут плануецца збудаванне купелі – для здзяйснення абраду абмывання.

Крыніца знаходзіцца ля падножжа пагорка, на якім узвышаецца касцёл. Гэты малюнак – бела-блакітны храм, зялёныя схілы, журчанне вады – стварае атмасферу месца сілы, куды хочацца вяртацца зноў і зноў.

Вішнева – больш, чым звычайная вёска

Вёска Вішнева – радзіма вядомых асобаў, такіх як Сымон Будны і Шымон Перэс. Гэтае месца злучае духоўную, культурную і гістарычную спадчыну Беларусі. Гуляючы па вулачках, вы пабачыце старажытны касцёл, праваслаўную царкву, руіны індустрыяльнай архітэктуры і маляўнічыя краявіды над рачулкай Альшанкай.

А святая крыніца – быццам сэрца гэтай вёскі, якое працягвае біцца праз стагоддзі, нягледзячы на выпрабаванні і забыццё.

Чаму варта наведаць крыніцу ў Вішнева?

• Унікальнае месца з 600-гадовай гісторыяй
• Гаючая роднікавая вада
• Легенда пра з’яўленне Багародзіцы
• Ціхая, духоўная і прыродная атмасфера
• Магчымасць сумясціць пілігрымку з падарожжам у гістарычную вёску

Калі вы шукаеце месца, дзе гісторыя пераплятаецца з верай, дзе прырода гаворыць шэптам крыніцы, а людскія сэрцы адкрытыя – адпраўляйцеся ў Вішнева. Святая крыніца чакае вас. Магчыма, менавіта тут вы адчуеце сапраўднае цудоўнае дакрананне.

 

Объекты рядом